Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2016

ΔΩΡΟ ΓΙΟΡΤΗΣ.

ΔΩΡΟ ΓΙΟΡΤΗΣ.


'Εσταξε πάνω στο σκούρο μετάξι
και άφησε ενα μικρό στρογγυλό λεκέ...
Ένα δάκρυ που κύλησε 
ξεφεύγοντας απο την λίμνη
των μεγάλων κουρασμένων ματιών.
Ύστερα έσταξε κι'άλλο ένα,
και μετά και άλλο...
Δεν είχε νόημα πιά, να σταματήσει
να κλαίει.
Το φόρεμα είχε πλέον καταστραφεί.
Έτσι, όπως χαλάνε
όλα τα όμορφα
στη ζωή.
Από ενα δάκρυ.
Αν είναι Λύπης ή Χαράς,
είναι τελείως αδιάφορο...

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016

ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ

Θέλω να ξεράσω
τη ζωή μου
σε ενα εμετό.
Μα το κορμί
δεν με βοηθά,
Το στομάχι
δεν έχει τίποτα πιά...
Μόνο χολή
έχει μείνει.
Κι'αυτή μ'έχει ποτίσει.

Δεμένη με την ίδια
χειροπέδα
με την ζωή...
Ακόμα ξημερώνω
την κάθε μέρα μου.
Μέρα με τη μέρα...

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2016

ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ. "ΤΙ ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ;"

Τί με κοιτάς;
Εσύ ξέρεις τον πόνο μου,
ξέρεις και την ψυχή μου...
Τί με κοιτάς;
Το ξέρω πως δεν θα
μ'αφήσεις μόνη, (να χαθώ)...
Τα χέρια σου πού λάτρεψα,
αυτά τα δάχτυλα, τα μακρυά,
πού κρατάνε το κοντάρι,
πού αγκαλιάζουν το κορμί,
πού ακούν, τους χτύπους
της καρδιάς...
Αυτά τα χέρια, τα φτερά
πού θα με πάρουνε μαζί τους
να πετάξω...
Τί με κοιτάς;
Δεν θα μ' αφήσεις,
το ξέρω!
Τι με κοιτάς;
πάρε με...